تشکیل خاک های شور و سدیمی
تشکیل خاک های شور و سدیمی در پیش بینی مراحل شور شدن واصلاح خاک های شور عوامل زیر باید مد نظر قرار گیرند: _ویژگی های اصلی رژیم های نمک مورد توصیف قرار گرفته (تعادل نمک) و فاکتورهای طبیعی موثر در آن بایستی تجزیه و تحلیل شوند. _منبع اصلی نمک های محلول در آب ( ابیاری آب زیر زمینی، آب های سطحی، لایه های شور عمقی خاک و غیره) بایستی شناسایی شوند. _اثر ابیاری بر روی آب و رژیم های نمک خاک بایستی تعیین شود. پس از شناسایی این فاکتورها می توان از روش های صحیح  و مناسبی در اصلاح خاک ، ابیاری و زهکشی استفاده کرد. در کشورهای توسعه یافته، تکنولوژی  پیشرفته باعث موفقیتها زیادی در اصلاح خاک های شور و جلوگیری از مشکل شوری شده است. چندین روش هایی در کشورهای درحال توسعه نیز می تواند به کار گرفته شود. خاک های مبتلا به نمک خاک های مبتلا به نمک آنهایی هستند که غلظت نمک(یون) آنها در رشد گیاه ان زراعی ایجاد مشکل می کند خاک های مبتلا به نمک را می توان به دو گروه اصلی تقسیم کرد:1-خاک هایی که تحت تاثیر نمک های طبیعی هستند(خاک های شور) 2- خاک هایی که تحت تاثیر نمک های سدیم قابل هیدرولیز قرار دارند(خاک های سدیمی یا قلیایی) این دو گروه از خاک ها نه تنها از نظر ویژگی های شیمیایی با یکدیگر تفاوت دارند بلکه از لحاظ توزیع جغرافیایی، خواص فیزیکی و ویژگی های بیولوژیکی نیز متفاوت هستند.روش های اصلاح و استفاده های کشاورزی از آنها نیز متفاوت هستند. از آنجا که نمک های مختلف سدیمی به طور طبیعی نمی توانند به صورت خالص وجود داشته باشند در بیشتر مواقع نمک های خنثی و یا آنهایی که قابلیت  هیدرولیز شدن و تولید قلیائیت دارند، می توانند به صورت غالب بر روی مراحل خاک سازی و ویژگی های خاک تاثیر گذارند. در اقلیم های مختلف، تحت شرایط محیطی متفاوت میزان شوری و قلیائیت مواد مادری خاک ها و آب زیر زمینی ممکن است به صورت ناگهانی متفاوت باشد. شوری  و قلیائیت یک منطقه همچنین به طور قابل ملاحظه ای با سیستم های زراعی کاشت در منطقه مربوط می شود. بنابراین در توصیف حد و مرز مقادیر شوری و قلیائیت که خاک های مبتلا به نمک را توصیف می کند، بایستی انعطاف لازم صورت گیرد همچنین شرایط محلی باید ملحوظ شود.       منبع: مرکز مقالات کشاورزی